Aanbod

Herken je dit?

• Je wilt heel graag beginnen met een nieuwe opleiding, een cursus volgen of gewoon weer aan het werk, maar iets houd je tegen. Je durft de stap niet te zetten omdat je weet dat je geheugen je in de steek laat. Je weet dat je concentratie is achteruitgegaan, dat merk je aan simpele taken, ohhh wacht waar was ik mee bezig? Brain fog is constant aanwezig, het is heel vermoeiend. Het maakt je onzeker en gefrustreerd. Waarom kan ik niet gewoon mijn boodschappenlijst of een belangrijke afspraak onthouden?
• Je wilt uit bed komen maar je lichaam protesteert, het wil niet en het gaat niet. Voor dat je je ogen opent voel je al de pijn en de tintelingen in je armen en benen of je voelt je benen niet. Je lichamelijke klachten worden steeds erger, lopen gaat moeizaam, je armen hebben minder kracht, autorijden wordt steeds lastiger. Je bent afhankelijk van hulpmiddelen om de dag door te komen. Dit maakt je afhankelijk van mensen om je heen en je verliest beetje bij beetje je autonomie en dat voelt als jezelf verliezen.
• Hoe gaat het met je? Ik ben heel moe. Ja ik ook, ik heb deze week veel gedaan. Nee, je weet het niet en je kan je niet voorstellen hoe mijn vermoeidheid voelt. Het is heel frustrerend om niet begrepen te worden door je partner en je familie en vrienden over wat je bedoeld wanneer je zegt dat je moe bent. Het voelt alsof een vrachtauto over je heen is gereden. Het is niet alleen lichamelijke vermoeidheid maar ook geestelijke en emotionele vermoeidheid. Je lichaam zegt nee maar je geest zegt ook nee. Dat vergt heel veel energie en je bent constant uitgeput.
•  Kleine en simpele momenten zoals even met je kind naar de speeltuin, lunchen met een vriendin, even shoppen worden steeds minder. Je wereld wordt steeds kleiner omdat je afspraken moet afzegen en je lichaam wil die dag niet meewerken. Je kan gewoon niet. Mensen om je heen begrijpen dat niet en vinden dat je afspraken niet na komt. Je vriendenkring wordt kleiner en dat is pijnlijk. Heb je aangepast werk of ben je afgekeurd? Als mensen vragen wat doe je voor werk en je zegt ik ben afgekeurd, krijg je een vragende blik ‘er is toch niets aan de hand met jou’ waarom werk je niet? Beetje bij beetje ben je niet meer een onderdeel van de maatschappij. Je voelt hierdoor schuldig en je wereld wordt steeds kleiner.
• Wat vanzelfsprekend is voor iedereen is niet meer vanzelfsprekend voor jou. Naar het buitenland op vakantie gaan of gewoon op vakantie gaan wordt steeds lastiger door je beperkingen. Je moet met veel factoren rekening houden om uberhaupt een dagje weg te kunnen. Je vermoeidheid, je mobiliteit, warmte, geluid en nog veel meer. Dit geld ook voor uit eten gaan of naar een feestje of een concert. Je probeert je groot te houden en gaat over je grenzen heen zodat mensen om je heen kunnen genieten van hun avond. En ook je wil niet toegeven dat veel activiteiten niet meer lukken naar anderen en ook niet naar jezelf. Je bent niet zielig en je wilt geen medelijden.

• Als je weer kan vertrouwen op je geheugen. Dat je weer rust hebt in je hoofd en ruimte hebt voor andere dingen en daardoor je concentratie en geheugen vooruitgaat. Dat je weer durft een cursus of een studie te gaan doen of misschien een paar uurtjes werken. Je kan eindelijk het boek die al maanden op het nachtkastje ligt uitlezen.
• Als je minder of misschien geen pijn meer voelt. Dat lopen, zitten en alle andere handelingen wat soepeler en steeds beter gaan. Dat je weer in staat bent om boodschappen te doen en een lekkere en gezonde maaltijd voor je gezin te maken.
• Als je je niet meer uitgeput voelt. Dat je weet hoe je je energie kan doseren gedurende de dag en je niet doodmoe bent aan het eind van de dag. Nog belangrijker is, dat je weet hoe je energie moet opladen zodat je altijd wat reserve hebt. Als je echt kan communiceren met je geliefde en duidelijk kan maken wat je voelt. Als je je eindelijk begrepen voelt.
• Als je daadwerkelijk echt gaat onderzoeken wat je fysiek wel en niet kan. Als je de angst kan overwinnen en op ontdekking gaat wat je nog wel kan doen om je gezin te helpen en er zelf plezier uit kan halen.
• Als je durft echt aan te geven dat je niet naar een feestje of iets anders wil. Daarnaast ontdekken wat de mogelijkheden zijn om wel leuke activiteiten te blijven doen zonder dat je oververmoeid en overprikkeld raakt. Zelf ontdekken wat je echt leuk vindt en wil, en dat communiceren met je geliefde.

Wat volgen van het Traject Hoopvol Perspectief jou oplevert is:

• Je ervaart weer rust in je hoofd en lijf.  Hierdoor ervaar je minder pijn en klachten.
• Je bent minder moe fysiek en geestelijk omdat je hebt geleerd om grenzen aan te geven en weet hoe je je energie moet opladen.
• Je hebt weer controle over je leven en hebt niet meer het gevoel dat je geleefd wordt, er is eindelijk weer balans in je leven.
• Tijdens het trajact zal er ook een moment zijn om je naasten erbij te betrekken om meer bewust te worden van jouw dagelijkse uitdagingen.
• Je leert om aan te geven hoe je je echt voelt en waar je behoefte aan hebt. Hierdoor worden de banden beter en kunnen deze weer herstellen.
• Je leert tools en vaardigheden hoe je met tegenslagen moet omgaan en hoe je die verschrikkelijke pijnlijke en vermoeiende dagen kan overbruggen.